ตั้งอยู่ในตำบลโคกไทย อำเภอศรีมโหสถ
ห่างจากอำเภอเมืองไปตามทางหลวงหมายเลข 319
ถนนสุวินทวงศ์เป็นระยะทางประมาณ 24 กม.
เป็นกลุ่ม
โบราณสถานทางพุทธศาสนาซึ่งมีการก่อสร้างซ้อนทับกัน
มาหลายสมัย
เริ่มตั้งแต่ก่อนพุทธศตวรรษที่ 11
เป็นต้นมา
จนกระทั่งถึงพุทธศตวรรษที่ 18
ประกอบด้วยสิ่งก่อสร้าง
ศิลาแลงและอิฐ ส่วนใหญ่คงเหลือรากฐานเฉพาะอาคารเท่านั้น
เมื่อ พ.ศ. 2529ระหว่างการขุดแต่งได้ค้นพบ
รอยพระพุทธบาทคู่สลักอยู่บนศิลาแลงที่ฝ่าพระบาทสลัก
รูปธรรมจักรนูนทั้งสองข้างระหว่างรอยพระบาทมีการ
กากบาทสลักลึกเป็นร่อง ตรงกลางมีหลุมสันนิษฐานว่า
มีไว้เพื่อปักฉัตรหรือร่มรอยพระพุทธบาทคู่นี้คาดว่า
สร้างขึ้นสมัยทวารวดีถึงสมัยลพบุรีนับเป็นรอยพระพุทธบาท
ที่ใหญ่และเก่าแก่ที่สุดในประเทศไทย
บริเวณใกล้กันมี บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งพบพระพุทธรูป
และโบราณวัตถุเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้ยังมี สระมรกต
ซึ่งเป็นสระรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ากว้างประมาณ 115 เมตร
ยาว 214 เมตร ลึก 3.50 เมตร
มีพื้นที่ประมาณ 25 ไร่
สันนิษฐานว่าขุดขึ้นมาเพื่อใช้เป็นแหล่งน้ำและได้นำ
ศิลาแลงไปใช้ในการก่อสร้าง นอกจากสระมรกตแล้ว
ยังมีสระบัวหล้า และ อาคารศรีมโหสถจัดแสดงนิทรรศการ
ความรู้เกี่ยวกับโบราณสถานเมืองศรีมโหสถและจัดแสดง
โบราณวัตถุที่ค้นพบในบริเวณนั้น ที่สำคัญ ๆ เช่น
จารึกเนินสระบัว (ศิลาจารึกหลักที่ 56)เป็นศิลาจารึก
หินทรายสีขาวขนาดกว้าง 40 ซม. ยาว 177 ซม.
เดิมถูกขนย้ายจากโบราณสถานใกล้สระบัวหรือสระบัวล้า
มาพิงไว้ที่โคนต้นโพธิ์
วัดต้นโพธิ์ศรีมหาโพธิ์
ได้รับการสำรวจและทำสำเนาครั้งแรกเมื่อ
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2496 โดยนายชิน อยู่ดี
ปัจจุบันจารึกนี้จัดแสดงอยู่ภายในอาคารศรีมโหสถ
ที่ประดิษฐานรอยพระพุทธบาท
|
จารึกเนินสระบัว
|
|
รอยพระพุทธบาท
บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์
|