ตั้งอยู่กลางถนนที่จะเข้าเมืองสุโขทัยทางประตูอ้อ เป็นวัดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของกลุ่มวัดทางทิศตะวันตก มีวิหารขนาดใหญ่ เสาแปดเหลี่ยม ชื่อ วัดมังกร อาจจะมาจากรูปมังกรที่พันอยู่รอบฐานของวิหาร และรูปมังกรมีเกล็ดทำด้วยกระเบื้องเคลือบ ปัจจุบันรูปมังกรรอบฐานวิหารไม่ปรากฏแล้ว เมื่อครั้งกรมศิลปากรทำการขุดแต่งวัดนี้ ได้พบกระเบื้องเคลือบมากมาย และยังเครื่องสังคโลกรูปพญาครุฑจับนาคที่สวยงามมาก (ปัจจุบันจัดแสดงที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติรามคำแหง) ส่วนหนึ่งของโบราณสถานที่ยังคงอยู่ คือ กำแพงแก้วทำด้วยเครื่องสังคโลกเคลือบสีขาว และเจดีย์ 2 องค์ องค์หนึ่งยังสมบูรณ์อยู่คือมีทั้งฐาน และตัวเจดีย์ทรงลังกา และยอดเป็นปล้องไฉน อีกองค์หนึ่งเป็นเจดีย์ทรงลังกาเหมือนกับองค์แรก แต่มีขนาดใหญ่กว่าและยอดเจดีย์ปรักหักพังลง