โซกพระร่วงลองพระขรรค์
          เล่ากันว่า วันหนึ่งพระร่วงออกเที่ยวป่าทางทิศใต้ของเมือง มาถึงลำธารแห่งหนึ่งมีน้ำไหลผ่านก้อนหินตะปุ่มตะป่ำเหมาะแก่การลับดาบ จึงหยุดพักเพื่อจะเอาพระขรรค์มาลับกับหิน เมื่อลับเสร็จได้เดินทางต่อไปโดยลัดเลาะไปตามเชิงเขาจนถึงต้นน้ำ เห็นว่าเป็นอ่างน้ำขนาดใหญ่มีเขาปิดทางน้ำอยู่ จึงคิดจะเปิดทางให้น้ำไหลไปยังที่นาของราษฎร จึงถอดพระขรรค์ออกมาฟัน เขานั้นก็แยกเป็นสองตามคำอธิษฐาน น้ำก็ไหลลงผ่านโซกเขาลงไปเบื้องล่าง เรียกว่า คลองเสาหอ จนถึงทุกวันนี้สถานที่ที่พระร่วงลองพระขรรค์ก็มีชื่อเรียกว่า โซกพระร่วงลองพระขรรค์ ส่วนหินที่ลับพระขรรค์เรียกว่า โซกหินลับมีด